PLUS
Εδώ και λίγα 24ωρα έχει γίνει γνωστό ότι ο Σάσα Βεζένκοφ επέλεξε να γυρίσει στον Ολυμπιακό και να αποχωρήσει από το NBA. Το μόνο που απομένει είναι να οριστικοποιήσουν την αποχώρηση του Βούλγαρου Φόργουορντ οι Τορόντο Ράπτορς, οι πρωταθλητές του ΝΒΑ το 2019, που έχουν γνώση των προθέσεων του MVP της Euroleague για τη σεζόν 2022/23. Πόσο εύκολο όμως είναι αυτό; Και ποιος θα αποφασίσει για την τύχη του;
Ο Μασάι Ουτζίρι είναι ο άνθρωπος που διαχειρίζεται σχεδόν τα πάντα στους Τορόντο Ράπτορς και αυτός που βάζει την υπογραφή του σε κάθε απόφαση των Καναδών. Άρα αυτός που θα εγκρίνει την αποδέσμευση του Σάσα Βεζένκοφ και θα του επιτρέψει εν τέλει να αγωνιστεί και πάλι στον Ολυμπιακό.
Όταν Ουτζίρι αποφάσισε να ασχοληθεί με τα διοικητικά του NBA ξεκίνησε να κολλάει ένσημα στους Ντένβερ Νάγκετς. Μέχρι τότε ήταν άμισθος scout και προπονητής σε ακαδημίες στην Αφρική και στην συνέχεια στο Ορλάντο, αλλά από εκεί και πέρα άρπαξε κάθε ευκαιρία που του δόθηκε και ξεκίνησε μία γνησίως αύξουσα πορεία στην καριέρα του.
Στο Ντένβερ η πρώτη του δουλειά ήταν κάτι σαν το… παιδί για όλες τις αγγαρείες. Σύντομα όμως, όλοι αντιλήφθηκαν πως δεν ήταν τυχαία περίπτωση και πως οι φιλοδοξίες του ήταν μεγάλες και ακόμα μεγαλύτερη η θέλησή τους να τις εκπληρώσει.
Οι Νάγκετς τον προώθησαν αμέσως αναγνωρίζοντας χαρίσματα και το 2011 τον ονόμασαν General Manager τους. Όταν πήραν αυτή την απόφαση ο Ουτζίρι έγινε ο πρώτος Αφρικανός που λάμβανε τέτοιον ρόλο στον «μαγικό πλανήτη».
Γεννημένος στο Μπόρνμουθ της Αγγλία πριν από 53 χρόνια, από πατέρα Νιγηριανό και μάνα Κενυάτισσα, ο Μασάι Ουτζίρι μετά το Ντένβερ εγκαταστάθηκε στο Τορόντο. Το 2013 οι Ράπτορς του έδωσαν αρχικά την κεντρική διαχείριση της ομάδας τους, ως αντιπρόεδρος και general manager και αυτός ήταν ουσιαστικά που δημιούργησε το σύνολο που το 2019 κατέκτησε το πρωτάθλημα! Το πρώτο στην ιστορία των Καναδών και το τελευταίο μέχρι στιγμής…
Μετά από αυτή τη σπουδαία ομαδική επιτυχία, η φήμη και η αξία του εκτινάχθηκε, ενώ οι Πτερόσαυροι του έδωσαν προαγωγή. Τον ονόμασαν Πρόεδρό τους και από τότε μέχρι σήμερα έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο σε κάθε απόφαση του οργανισμού. Και στα διοικητικά ζητήματα, ακόμα και στα αγωνιστικά, αν χρειαστεί να παρθεί κάποια δραστική απόφαση. Έχοντας πάντα την φήμη ενός σκληροτράχηλου, αυστηρού και δυναμικού συνομιλητή, επαγγελματία και διαπραγματευτή.
Η τακτική του πάντως, απέδωσε καρπούς. Και αυτό γιατί κατάφερε να φτάσει την ομάδα στη διεκδίκηση του βαρύτιμου δακτυλιδιού του ΝΒΑ και να το κατακτήσει…
Λίγες μέρες πριν από την έναρξη των Τελικών κόντρα στους Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς, ο Μασάι Ουζίρι ξεκαθάρισε στους εκπροσώπους του Τύπου ότι δεν «πεινάει» για δημοσιότητα.
Τους εξήγησε πως ό,τι παρακολουθούν στο παρκέ είναι κατόρθωμα των παικτών και των προπονητών.
Ο ίδιος επιθυμεί να μείνει -ξανά και μαεστρικά- μακριά από το προσκήνιο. Μακριά από τα φώτα και τα φλας.
Προτιμά να την αφιερώνει και στην εργασία του και στο έργο ζωής του, που δεν ήταν το δαχτυλίδι του πρωταθλητή, αλλά οι ίσες ευκαιρίες στην Αφρική που λατρεύει.
Η ιστορία ζωής του Ουτζίρι
Μετά τα δύο πρώτα χρόνια της ζωής του στην Αγγλία, η γιατρός μητέρα του και ο νοσοκόμος πατέρας του επέστρεψαν στη Νιγηρία.
Στα 13 του, ο Μασάι εγκατέλειψε τη φιλοδοξία να γίνει ποδοσφαιριστής. Ερωτεύτηκε το μπάσκετ. Και μάλιστα, με… «προξενιό» τα κατορθώματα του συμπατριώτη του τότε σταρ του πανεπιστήμιου του Χιούστον και μετέπειτα σταρ των Ρόκετς, MVP και δις πρωταθλητή ΝΒΑ, Χακίμ Ολάζουον.
«Όλοι στη Νιγηρία ήθελαν να μοιάσουν στον Χακίμ. Το ίδιο κι εγώ», εξήγησε χρόνια αργότερα. Η οικογένειά του όχι μόνο ενθάρρυνε την αλλαγή, αλλά του επέτρεψε να φύγει για την Αμερική έναν χρόνο αργότερα, ώστε να φοιτήσει και να παίξει σε γυμνάσιο, με στόχο να βρει υποτροφία για το πανεπιστήμιο. Πρώτη στάση το Σιάτλ ζώντας στο σπίτι μίας οικογένειας από τη Νιγηρία. Όμως, ο έφηβος Ουτζίρι είχε ήδη (κι άλλο) πλάνο. Γνώριζε ότι δεν είχε ταλέντο να φτάσει ως το ΝΒΑ και έδωσε στο όνειρό του «μετάθεση» για καριέρα στην Ευρώπη. Τα ταξίδια πάντα «έκαναν κουμάντο» στις επιλογές και τις αποφάσεις του. Μετά το τζούνιορ κόλετζ Μπίσμαρτ Στέιτ στη Βόρεια Ντακότα, με μ.ό. 12,9 πόντους, 6,8 ριμπάουντς και 3,1 ασίστς, φοίτησε για έναν χρόνο στο Μοντάνα Στέιτ, πριν επιστρέψει στην Αγγλία. Φόρεσε τη φανέλα της Ντέρμπι Κάουντι, συνέχισε στη δεύτερη κατηγορία του Βελγίου και της Γερμανίας, πέρασε πάλι από αγγλικούς και βελγικούς συλλόγους και η χάρη του έφτασε ως τη Φινλανδία και τη Δανία.
Στον τελευταίο σταθμό του, σε ηλικία πια 32 ετών, συνειδητοποίησε πως «κυνηγούσα κάτι που δεν υπήρχε πλέον μέσα μου. Δεν ήμουν αρκετά καλός για να συνεχίζω την καριέρα μου σαν παίκτης και να κερδίζω χρήματα από αυτό», σχολίασε σε συνέντευξή του στο «Sports Illustrated». Επισημαίνοντας πως «άρχισα να πηγαίνω σε διάφορα τουρνουά μόνο για να παρακολουθώ παίκτες».
Το νέο ταξίδι του μόλις είχε αρχίσει
Έναν χρόνο αργότερα, έλαβε την πρώτη δουλειά, αν και χωρίς μισθό, σαν σκάουτερ των Ορλάντο Μάτζικ. Πλήρωνε τα οδοιπορικά και τη διατροφή του και σε διάφορα ταξίδια για δουλειά μοιραζόταν τα έξοδα διαμονής με άλλους συναδέλφους του. Οι γνωριμίες που έκανε τον έφεραν στη Φλόριντα, όμως η εργατικότητα και το «καλό μάτι» εντυπωσίασαν τον GM Τζον Γκέιμπριελ και τον τότε κόουτς, Ντοκ Ρίβερς. Δεν έμεινε για πολύ απλήρωτος. Όχι, πάντως, στο Ορλάντο. Λίγους μήνες αργότερα, ο παλαίμαχος φόργουορντ και τότε παράγοντας του Ντένβερ, Κίκι Βάντεγουεϊ εκτίμησε τους δεσμούς του με την Αφρική και τις μπασκετικές σχέσεις του στην Ευρώπη και του πρόσφερε (έμμισθη) εργασία ως σκάουτερ εξωτερικού των Νάγκετς, στους οποίους εργάστηκε ως το 2007, έχοντας προαχθεί σε διευθυντή του τμήματος διεθνούς σκάουτινγκ!
Την ίδια σεζόν, προσελήφθη στο ίδιο πόστο στους Τορόντο Ράπτορς, στους οποίους προβιβάστηκε σε ασίσταντ τζένεραλ μάνατζερ, το 2008. Δύο χρόνια αργότερα επέστρεψε στο Ντένβερ ως αντιπρόεδρος και ήταν εκείνος που έκανε το χατίρι στον Καρμέλο Άντονι να τον ανταλλάξει στην αγαπημένη του Νέα Υόρκη, αλλά για το… μισό ρόστερ των Νικς! Ωστόσο, η αγάπη για το μπάσκετμπολ «έπρεπε» να συνδυαστεί με ταξίδια. Γι’ αυτό και το 2013 επέστρεψε πάλι στο Τορόντο ως πρόεδρος και GM, με πενταετές συμβόλαιο αντί 15 εκατομμυρίων δολαρίων. Ήταν, εξαρχής, ο άνθρωπος που δεν έλεγε στους παίκτες εκείνα που ήθελαν ν’ ακούσουν. Μονάχα που δεν έχασε την ψυχή του. Μάλιστα, ζήτησε… συγγνώμη όταν το καλοκαίρι του 2018 αντάλλαξε τον λατρεμένο της εξέδρας των Ράπτορς, ΝτεΜαρ ΝτεΡόζαν, στο Σαν Αντόνιο για τον Κουάι Λέοναρντ. Εχει μάθει να αναγνωρίζει τα λάθη του…
Αυτός λοιπόν, είναι ο άνθρωπος που καλείται να βάλει την υπογραφή του για την αποδέσμευση του Σάσα Βεζένκοφ, ο οποίος έχει συμφωνήσει με τον Ολυμπιακό σε όλα και το μόνο που απομένει είναι η… τζίφρα του Ουτζίρι. Όταν την βάλει τότε ο 28χρονος Βούλγαρος φόργουορντ θα υπογράψει πενταετές συμβόλαιο έναντι 20 εκατομμυρίων στους «ερυθρόλευκους».
Θα το κάνει…;
