PLUS
• Η διαχρονική απάτη του Ναυαγίου μέσα από τα μάτια κατοίκων που έχασαν τις περιουσίες τους, ερευνητών και δικηγόρων
• Η εταιρεία ΠΙΜΑΝΑ που «μετανάστευσε» στις Βρετανικές Παρθένες Νήσους, οι διώξεις για κακουργήματα και ο Μπουλούτας της «ΕΛΛΑΚΤΩΡ»
Του ΝΙΚΟΥ ΝΙΚΟΛΕΤΑΚΗ
Σε αναταραχή βρίσκονται κάτοικοι και εκπρόσωποι φορέων στη Ζάκυνθο μετά την πρωτοσέλιδη αποκάλυψη της «ΜΠΑΜ στο Ρεπορτάζ» ότι ο πρώην γ.γ. της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ Σπύρος Σαγιάς και ο πρώην επικεφαλής του ΤΑΙΠΕΔ και υφυπουργός Ανάπτυξης Στέργιος Πιτσιόρλας όχι μόνο «έτρεχαν» την υπόθεση της δήθεν επένδυσης στο «Φιόρο του Λεβάντε» αλλά και ότι σύστηναν δικηγόρους σε στέλεχος της εταιρείας ΠΙΜΑΝΑ προκειμένου να «μην καταλήξουν όλοι φυλακή».
Όπως αποκάλυψε η «Μ», Σαγιάς και Πιτσιόρλας είχαν τεθεί υπό παρακολούθηση από την ΕΥΠ προφανώς, χωρίς την ύπαρξη εισαγγελικής διάταξης, στο πλαίσιο διερεύνησης της υπόθεσης του Ναυαγίου της Ζακύνθου που εξελίχθηκε σε σκάνδαλο, καθώς η φερόμενη επένδυση του εμίρη του Κατάρ κατέληξε σε μια καλοστημένη απάτη, η οποία ακόμη και σήμερα απασχολεί την ελληνική Δικαιοσύνη. Είναι χαρακτηριστικό ότι το πληροφοριακό δελτίο της ΕΥΠ παραδόθηκε στις εισαγγελικές αρχές, οι οποίες όμως δεν μπόρεσαν να το αξιοποιήσουν για τον απλούστατο λόγο ότι δεν είχε τηρηθεί η νόμιμη διαδικασία και οι καταγραφές ήταν παράνομες.
Τα όσα αποκαλύπτονται από τα εμπιστευτικά έγγραφα των Αρχών προκαλούν σοκ. Από το περιεχόμενο των συνομιλιών προκύπτει ότι τα δύο πρώην κυβερνητικά στελέχη γνώριζαν ότι η συγκεκριμένη υπόθεση αφορά μια μεγάλη απάτη, καθώς η κυριότητα της έκτασης δεν ανήκει στον πωλητή, Ιωάννη Χάρο.
Εκτός από τον Σαγιά και τον Πιτσιόρλα, οι οποίοι όπως προκύπτει ήταν οι «βασικοί» στόχοι της υπηρεσίας, η ΕΥΠ κατέγραφε τις τηλεφωνικές κλήσεις ενός στελέχους της εταιρείας ΠΙΜΑΝΑ, η οποία εμπλέκεται στην επένδυση του Ναυαγίου, ενός τοπογράφου, μιας υπαλλήλου της Κτηματικής Υπηρεσίας και πολλών ακόμη. Επίσης, ο κοριός κατέγραψε και συνομιλία του δημοσιογράφου και εκδότη Αντώνη Δελλατόλα με τον Στέργιο Πιτσιόρλα με αφορμή μια συνάντηση που έπρεπε να γίνει με έναν εκ των επενδυτών της ΠΙΜΑΝΑ.
Ιστορικό
Στις 13 Δεκεμβρίου 1989, ένας ιδιώτης, ο Γεώργιος Χάρος, κληρονομεί από τη θεία του, Σοφία Φλαμπουριάρη, 79 στρ. στη θέση «Μονή Αναφωνητρίας» στη Ζάκυνθο (φωτ. 1). Αίφνης, στις 17 Μαρτίου 2014, κάνει συμπληρωματική αποδοχή κληρονομιάς (φωτ. 2) 14.500 στρ. στην ίδια θέση και από την ίδια θεία!(Πηγή εφημερίδα efsyn)
Στις 7 Μαΐου 2014 (φωτ. 3) πουλάει αυτή την έκταση (που περιλάμβανε μοναστήρια, περιουσίες 200 οικογενειών, ρέματα, ταβέρνες, δρόμους, κοινοτικούς βοσκότοπους κ.ά.) στη μεσιτική εταιρεία Pimana S.A. Από εκείνη τη στιγμή, η ελληνική Δικαιοσύνη έγινε αχώριστος συντελεστής των εξελίξεων σ’ αυτή την υπόθεση.
Η δεύτερη αποδοχή κληρονομιάς και το συμβόλαιο έγιναν στο γραφείο της ίδιας συμβολαιογράφου Αθηνών, η οποία, μαζί με άλλους έξι, κατηγορείται για κακουργήματα, όπως αποφάσισε, με βούλευμά του, τον Ιούνιο του 2020, το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Αθηνών, επειδή από αμέλειες και πλημμέλειές της στο συμβόλαιο αυτό ζημίωσε το Ελληνικό Δημόσιο. Μία από αυτές ήταν ότι δεν έλεγξε όπως έπρεπε τους τίτλους ιδιοκτησίας και την κληρονομική διαδοχή.
«Όταν έγινε γνωστή η διαδικασία αγοραπωλησίας, η Μητρόπολη Ζακύνθου από κοινού με την Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου Κρημνών, η Περιφέρεια Ιονίων Νήσων, ο Δήμος Ζακύνθου, το ελληνικό Δημόσιο και δεκάδες κάτοικοι της περιοχής προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη (ποινική και αστική) προτάσσοντας δικαιώματα κυριότητας στην επίδικη έκταση. Από τις δικαστικές διαμάχες προκύπτει ότι το συμβόλαιο αγοραπωλησίας συντάχθηκε στη βάση τίτλων κυριότητας που αφορούν σε ενετικό διάταγμα (το οποίο μάλιστα δεν είχε μεταφραστεί) και αποδίδουν στον προκάτοχο του αγοραστή δικαίωμα πατρωνίας (και όχι κυριότητας).
Το 2015 εκδόθηκε από το Μονομελές Πρωτοδικείο Ζακύνθου, κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, απόφαση σύμφωνα με την οποία απαγορεύεται στην αγοράστρια εταιρεία να προβεί σε οποιαδήποτε νομική και πραγματική μεταβολή της πωληθείσας έκτασης, ενώ παράλληλα έχουν ασκηθεί ποινικές διώξεις για κακουργήματα σε βάρος των εμπλεκομένων στη διαδικασία αγοραπωλησίας…
Στη συνέχεια εκδόθηκε το 2018 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ζακύνθου, η οποία ως προς τη διεκδικούμενη από την Εκκλησία έκταση διατάσσει τη διενέργεια πραγματογνωμοσύνης (διορίζοντας πραγματογνώμονες έναν πολιτικό μηχανικό και τον προϊστάμενο της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ζακύνθου), προκειμένου να συνταχθεί έκθεση συνοδευόμενη από τοπογραφικό διάγραμμα για να προσδιοριστούν η θέση, η έκταση και τα όρια της Μονής και του περιβάλλοντος χώρου.
Λίγες μέρες μετά τις εκλογές της 7ης Ιουλίου 2019 και τον σχηματισμό της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, ως υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων ο κ. Άδωνις Γεωργιάδης συναντήθηκε με τον πρέσβη του Κατάρ, ο οποίος δήλωσε σε Έλληνες δημοσιογράφους ότι «ανοίγει νέα σελίδα στις σχέσεις με το Κατάρ» και ότι «το project της Ζακύνθου, όπως και αυτό της νήσου Οξειάς που βαλτώνουν τα τελευταία χρόνια λόγω γραφειοκρατικών αγκυλώσεων και δικαστικών περιπετειών θα ξεπαγώσουν άμεσα».
Η υπόθεση εξακολουθεί να εκκρεμεί ενώπιον της ελληνικής Δικαιοσύνης, όπου, ως προς το αστικό σκέλος, αναμένεται η κατάθεση της έκθεσης πραγματογνωμοσύνης και, ως προς το ποινικό σκέλος, αναμένεται η έκδοση βουλεύματος.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Σκάνδαλο Παρακολουθήσεων – ΝΔ: Στον ΣΥΡΙΖΑ, όπως το συνηθίζουν, προσπαθούν να καλύψουν τα ψέματά τους με νέα ψέματα λέγοντας ότι αυτό έγινε επί Σαμαρά
Σκάνδαλο Παρακολουθήσεων: Πυρά Σάγια και Πιτσιόρλα για Τσίπρα και Ρουμπάτη
Επτά για κακουργήματα
Τον περασμένο Μάρτιο ο εισαγγελέας Πρωτοδικών Αθηνών Γ. Πολυκράτης εισηγείται την παραπομπή στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Αθηνών επτά κατηγορουμένων, ως υπαιτίων για την τέλεση των κακουργηματικών πράξεων «της ψευδούς βεβαίωσης και απάτης από κοινού εις βάρος του Δημοσίου και ΝΠΔΔ, με συνολική ζημία πάνω από 120.000 ευρώ».
Πρόκειται για τους επτά συντελεστές του συμβολαίου της αγοραπωλησίας των 14.500 στρεμμάτων στο «Ναυάγιο» Ζακύνθου. Όπως αναφέρεται: «Παρείχαν με πρόθεση οποιαδήποτε συνδρομή πριν από την τέλεση και κατά την τέλεση της άδικης πράξης» και «επενεργώντας από κοινού, με την εν γνώσει παράσταση ψευδών γεγονότων σαν αληθινών, έβλαψαν ξένη περιουσία, η δε πράξη τους στρεφόταν άμεσα κατά του νομικού προσώπου του ελληνικού Δημοσίου και νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου».
Πρόκειται για τον πωλητή της έκτασης, τη διευθύνουσα σύμβουλο της αγοράστριας εταιρείας Pimana S.A., τη συμβολαιογράφο, τον τοπογράφο και τρεις δασικούς υπάλληλους της τοπικής και περιφερειακής Διεύθυνσης Δασών.
Από την πρόταση του εισαγγελέα Πρωτοδικών, την οποία περίμενε η τοπική κοινωνία πάνω από έναν χρόνο, προκύπτει ότι:
– Στο σύνολό της, η επίδικη και πωληθείσα έκταση των 14.467,49 στρεμμάτων δεν ανήκε στον φερόμενο ως πωλητή, αφού από κανένα στοιχείο δεν προέκυψε ότι αυτός κατέστη κύριος αυτής, με κάποιο νόμιμο (πρωτότυπο ή παράγωγο) τρόπο.
– Το γεγονός αυτό τελούσε σε γνώση των κατηγορουμένων και μπορούσε από τη μελέτη των προσκομιζόμενων εγγράφων να γίνει ευχερώς αντιληπτό.
– Ψευδώς βεβαιώθηκε ότι η νησίδα «Άγιος Ιωάννης» ανήκε στην ιδιοκτησία του φερόμενου ως πωλητή.
– Η συνολική ζημία του ελληνικού Δημοσίου και των ΝΠΔΔ, από την αγοραπωλησία του 2014, υπερβαίνει τα 17. 601.991 ευρώ!
«Σκάνδαλο μεγατόνων»
Στην εφημερίδα μίλησαν κάτοικοι της περιοχής που έμαθαν ξαφνικά ότι η περιουσία τους «έκανε φτερά», ο δικηγόρος Διονύσης Γκούσκος και ο ερευνητής Σπύρος Ξένος που ήταν από τους πρώτους οι οποίοι ερεύνησαν την υπόθεση σε βάθος.
Όπως μας είπαν οι δύο κάτοικοι, η εταιρεία ΠΙΜΑΝΑ προσεγγίζει πλέον αρκετούς από τους νόμιμους ιδιοκτήτες και προσπαθεί να εξαγοράσει τη σιωπή τους, αγοράζοντας έναντι ευτελούς τιμήματος μέρος από τα οικόπεδα, χωράφια και αγροτεμάχια που κατέχουν.
Παλαιότερα, για να περιορίσουν τις αντιδράσεις, άνθρωποι της εταιρείας έλεγαν στους κατοίκους ότι θα εξαιρούσαν τις περιουσίες τους, αρκεί να έμεναν ήσυχοι και να μην έκαναν αγωγές. Αρκετοί μάλιστα συμφώνησαν καθώς δεν έχουν τη δυνατότητα να αντεπεξέλθουν οικονομικά σε έναν πολύχρονο δικαστικό αγώνα.
Δημήτρης Μποζίκης – Πρόεδρος Κοινότητας Μαριών
«Έχουν καταπατήσει και τη δική μου περιουσία ,178 στρέμματα καλλιεργήσιμα και μη» μας είπε ο κ. Δημήτρης Μποζίκης, πρόεδρος ΤΗΣ Κοινότητας Μαριών, και συμπλήρωσε: «Ούτε καν ειδοποιηθήκαμε ότι μας πήραν την περιουσία. Όχι μόνο ευρώ δεν πήραμε, αλλά θέλανε να φύγουμε και με το ζόρι». Όπως μας είπε, από το 2015 είχαν ενημερωθεί από τους δικηγόρους τους αν έβλεπαν αυτοκίνητο με εργάτες που θα μετέφεραν συρματοπλέγματα και άλλο υλικό να τους διώξουν και να φύγουν. Αυτό το έμαθε η εταιρεία και έτσι δεν έστειλαν δικούς τους να περιφράξουν τον χώρο. «Η ΠΙΜΑΝΑ παίζει ένα βρώμικο παιχνίδι αυτή τη στιγμή. Πλησιάζει όποιους μπορεί, γιατί έχει και κάποιους οι οποίοι έχουν πληρωθεί χοντρά από την εταιρεία για να κάνουν τους ψευδομάρτυρες. Η εταιρεία έρχεται πάρα πολύ συχνά στη Ζάκυνθο. Τώρα λέει ότι αγοράζει τις περιουσίες των κατοίκων με 600 ευρώ το στρέμμα, ένα εξευτελιστικό ποσό. Πιο πριν τους έλεγαν: ‘‘Μην ακούτε τι σας λένε οι άλλοι’’ – όπως εγώ. ‘‘Φέρτε μας τα συμβόλαια και τα τοπογραφικά και θα εξαιρέσουμε το δικό σας κομμάτι’’».
Όπως σημείωσε ο κ. Μποζίκης, δεν έχει πουλήσει κανένας, με εξαίρεση έναν πρώην ιερέα ο οποίος μοσχοπούλησε τη δική του έκταση μαζί με μία ταβέρνα.
«Πήρε 1.175.000 ευρώ για 6 στρέμματα μαζί με την ταβέρνα. Έγραψαν όμως μέσα στα συμβόλαια ότι το είχαν καταπατήσει οι πρόγονοι του πωλητή και γι’ αυτό το παραχώρησε σε χαμηλή τιμή».
Ο κ. Μποζίκης μας πρόσθεσε ότι οι κάτοικοι και να θέλουν δεν μπορούν να πουλήσουν την καταπατημένη περιουσία τους: «Το 2017 ένας κάτοικος που ήθελε να πουλήσει το ακίνητό του μίλησε με έναν ενδιαφερόμενο Ιταλό. Όταν τον πήγε στο ακίνητο, ο υποψήφιος αγοραστής μπήκε στον υπολογιστή του επιτόπου και του είπε ότι δεν μπορεί να γίνει κάτι γιατί το ακίνητο φαίνεται ήδη πουλημένο. Το κράτος, η κυβέρνηση, η περιφέρεια, ο βουλευτής είναι ένα και προσπαθούν να μας βγάλουν από εκεί για να το δώσουν στο Κατάρ» συμπληρώνει.
Δημήτρης Μποζίκης (Άκης) – Πυροσβέστης
Ο κ. Δημήτρης Μποζίκης, πυροσβέστης, δεν μπορούσε να πιστέψει αυτό που συνέβη στον ίδιο και σε άλλους κατοίκους: «Δεν μάθαμε ποτέ ότι έγινε η αγοραπωλησία. Το πληροφορηθήκαμε πολύ μετά, από τοπική εφημερίδα. Κανένας από μας δεν ήξερε κάτι. Όταν το μάθαμε ψάξαμε και βρήκαμε το συμβόλαιο και το τοπογραφικό. Είδαμε ότι τα συγκεκριμένα αγροτεμάχια όχι μόνο σε μένα, αλλά σε πολλές οικογένειες ήταν μέσα στην έκταση που πουλήθηκε».
Ο ίδιος κατείχε έξι αγροτεμάχια μέσα, που ξεπερνούν τα 120 στρέμματα. Εκτός από τα κτίσματα έχει χωράφια με σταφίδες και ελαιόδεντρα.
«Έχουν γίνει παρανομίες που δεν χωράει ανθρώπινος νους». Ο ίδιος μας ανέφερε ότι υπάλληλοι της εταιρείας προσεγγίζουν κατοίκους για να μην κάνουν αγωγή με το αζημίωτο: «Πλησιάζουν κάποιους, όχι εμένα, γιατί δεν μπορούν να με κοροϊδέψουν και το μόνο που λένε είναι ότι «θα σου εξαιρέσουμε το δικό σου ακίνητο». Ότι θα το βγάλουν εκτός τοπογραφικού και συμβολαίου. Ένας συγκεκριμένος που ζήτησε εγγράφως να του το δώσουν αυτό, δεν το έκαναν. Το αν έχει γίνει κάποιος εξωδικαστικός συμβιβασμός δεν το ξέρω. Πολλούς τους βολεύει να μην πάνε σε αγωγή και να μην τρέχουν σε δικηγόρο να πληρώνουν. Οι περιουσίες αυτές δεν έχουν απόδοση.
Ο αδελφός μου που έχει συναντηθεί με την εταιρεία, δεν του έχουν πει ούτε για χρήματα ούτε για τίποτα.
Το μόνο που του είπαν είναι ότι ‘‘θα εξαιρέσουμε το δικό σου και του έδειξαν ένα τοπογραφικό το οποίο δεν έχει κατατεθεί πουθενά, ούτε σε εφορία ούτε αλλού. Αυτό γίνεται με αντάλλαγμα να μην πάει σε αγωγή. Ξεκινήσαμε έναν δικαστικό αγώνα. Η δική μου περιουσία είναι σχεδόν δεσμευμένη. Αν προσπαθήσω να πουλήσω ένα κομμάτι γης δεν το παίρνει κανείς. Ποιος θα δώσει λεφτά για κάτι που είναι αμφισβητούμενο πλέον.
Δεν το χωράει το μυαλό μας, είμαστε φτωχοί άνθρωποι και όχι πολύ γραμματιζούμενοι, ότι με ένα συμβόλαιο και ένα τοπογραφικό και έναν που δηλώνει ιδιοκτήτης χωρίς να έχει τίτλους, υπάρχει δικαστήριο που αυτό το συμβόλαιο δεν το ακυρώνει», τονίζει ο πυροσβέστης και επισημαίνει ότι έχει γίνει μια σωρεία παρανομιών από τον πωλητή Γ. Χάρο και την εταιρεία ΠΙΜΑΝΑ.
Ο ίδιος επισήμανε ότι η εταιρεία με τη συνδρομή του κράτους προσπαθεί να οδηγήσει τους κατοίκους στο να ξεπουλήσουν την περιουσία τους. Αυτή τη στιγμή οι περιουσίες μας έχουν αξία, διότι υπάρχει πρόσβαση στο Πόρτο Βρώμη και είναι κοντά στη θάλασσα. Εάν η εταιρεία εγκατασταθεί στην περιοχή και κλείσει και τους δρόμους, η αξία της γης θα πέσει κατακόρυφα.
Διονύσης Γκούσκος – Δικηγόρος
«Τον Απρίλιο του 2014, σε συνθήκες μυστικότητας, υπεγράφη «πωλητήριο» συμβόλαιο που αφορούσε μεταβίβαση αναδασωτέας έκτασης 15.000 στρεμμάτων στη ΒΔ Ζάκυνθο, έναντι εξευτελιστικού τιμήματος.
Η περιοχή είναι ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους, κηρυγμένη NATURA και περικλείει την περίφημη ακτή του ‘‘Ναυαγίου’’, με μέτωπο στις ακτές περίπου 10 χλμ. O ‘‘πωλητής’’ δεν είχε κυριότητα κι αυτό ήταν προφανές στους ‘‘αγοραστές’’.
Όταν δημοσιοποιήθηκε το γεγονός, το κατήγγειλα, με την ιδιότητα του νομικού καταγόμενου από το νησί, ως πρωτοφανή απάτη σε βάρος της ελληνικής γης, των κατοίκων της περιοχής, των οποίων σφετεριζόταν ιδιοκτησίες άνω των 2.000 στρεμμάτων, της Εκκλησίας και του Δήμου Ζακυνθίων, που ήταν επίσης ιδιοκτήμονες στην περιοχή.
Τα ασφαλιστικά μέτρα που καταθέσαμε στο Πρωτοδικείο Ζακύνθου, διά των οποίων αναδείχθηκε η απάτη, δικαιώθηκαν πλήρως από την τότε έμπειρη πρόεδρο Πρωτοδικών κι απαγορεύτηκε στους δήθεν αγοραστές οποιαδήποτε ενέργεια επί της εκτάσεως. Η απόφαση αυτή εξακολουθεί να ισχύει μέχρι σήμερα.
Η μηνυτήρια αναφορά που εγχειρίσαμε στην εξαίρετη εισαγγελέα του Αρείου Πάγου αντιμετωπίστηκε με ταχύτητα και ευθύνη, χρεώθηκε σε δύο έντιμους εισαγγελείς Εφετών του Οικονομικού Εγκλήματος, καταλήγοντας στην άσκηση ποινικών διώξεων σε βαθμό κακουργήματος.
Η τακτική αγωγή που εγείραμε, με την οποία εζητείτο η ακύρωση του συμβολαίου και η αναγνώριση της νομής, επί μεγάλου τμήματος της εκτάσεως, της Εκκλησίας, είχε αρχική εξέλιξη νεότεροι δικαστές υπηρετούντες στο Πρωτοδικείο Ζακύνθου να εκδώσουν προσωρινή απόφαση (προδικαστική), με την οποία διατύπωσαν την άποψη, δίχως βέβαια να αποδέχονται την κυριότητα του δήθεν πωλητή, πως η μη ύπαρξη κυριότητας στο πρόσωπο του πωλητή δεν επιφέρει ακυρότητα του συμβολαίου. Είναι δεδομένο πως τα νομικά δεν είναι πάντα η επιστήμη της λογικής. Κατά την άποψη αυτή, αν ‘‘πωλητής’’ μεταβιβάσει την Ακρόπολη σε ‘‘αγοραστή’’, το συμβόλαιο είναι έγκυρο. Βέβαια, η παραπάνω προσωρινή κρίση του δικαστηρίου μένει να ελεγχθεί περαιτέρω.
Αξιοσημείωτο είναι πως την ακύρωση του συμβολαίου ζήτησαν η Εκκλησία, ο Δήμος Ζακυνθίων, η Περιφέρεια Ιονίων Νήσων, όπως και οι κάτοικοι της περιοχής που με το συμβόλαιο έβλεπαν τις περιουσίες τους να διαρπάζονται. Η προδικαστική απόφαση του Πρωτοδικείου Ζακύνθου, αν γίνει αποδεκτή και από το Εφετείο, εξωθεί τους θεσμικούς διαδίκους αλλά και τους φτωχούς κατοίκους των περιοχών να εγείρουν πολυέξοδες, τακτικές αγωγές κυριότητας, οι τελευταίοι, δε, δαπανώντας προς τούτο χρήματα που στερούνται και αντιδικώντας με κραταιούς οικονομικά αντιδίκους με ισχυρές διασυνδέσεις παντού.
Οι εξωθεσμικές παρεμβάσεις στο έργο της Δικαιοσύνης, που ομολογούνται ξεκάθαρα στις δημοσιευμένες συνομιλίες εκπροσώπων της τότε εξουσίας και πιθανόν επιχειρούνται μέχρι σήμερα, έχουν αφήσει καθαρά τα αποτυπώματά τους.
Η ποινική διαδικασία παρά την αιτιολογημένη και απόλυτα τεκμηριωμένη άσκηση κακουργηματικών διώξεων είχε αρχικά ως αδόκητη εξέλιξη η νεαρή αντεισαγγελέας που χειρίσθηκε την υπόθεση να προτείνει απαλλαγή των υπαιτίων και μάλιστα εντός ελαχίστων ημερών από τότε που χρεώθηκε την υπόθεση (δεκάδων χιλιάδων σελίδων), σε χρόνο δηλαδή που δεν επαρκούσε ούτε για να ξεφυλλίσει τη δικογραφία. Ευτυχώς, όμως, επελήφθησαν φωτισμένοι δικαστές επί της προτάσεώς της, στο Συμβούλιο Πλημμελειοδικών, για να διατάξουν ολοκλήρωση της ανάκρισης και επέκταση της ποινικής δίωξης, αποδεχόμενοι και περιγράφοντας ανάγλυφα την απάτη που διαπράχθηκε.
Σήμερα υπάρχει από τον Απρίλιο εισαγγελική παραπεμπτική πρόταση και εκκρεμεί η έκδοση βουλεύματος. Το νεότερο γεγονός, όμως, που προστέθηκε στη ζυγαριά, πέραν των πετροδολαρίων, είναι η ανάγκη του φυσικού αερίου, τα δε συμφέροντα που κρύβονται στο παρασκήνιο της υποθέσεως έχουν τη δύναμη διαθέσεως αφειδώς αμφοτέρων. Το κρίσιμο λοιπόν ερώτημα είναι αν απομένουν ηθικές αντιστάσεις κι αν ο νόμος διατηρεί την αξία του ή παραμένει το πανάρχαιο δίχτυ της αράχνης.
Στο πλαίσιο αυτό αλγεινή εντύπωση προκαλεί το γεγονός πως, ενώ οι χρόνοι της Δικαιοσύνης είναι μακρόσυρτοι, αντέδρασε ακαριαία για να διώξει δημοσιογράφο (Π. Κουσουλό) που είχε το σθένος να δημοσιεύσει γνήσια συζήτηση μεταξύ δύο εκπροσώπων της τότε εξουσίας, εκ των οποίων ο ένας ήταν ο οικονομικός σύμβουλος και ο άλλος ο νομικός των τάχα αγοραστών. Στη συζήτηση αυτή ομολογούνται παράνομες συμπεριφορές, αλλά αυτές αφήνουν ασυγκίνητη τη Δικαιοσύνη και στόχος της γίνεται ο δημοσιογράφος που αποκαλύπτει. Αυτά είναι περίεργα ανακλαστικά.
Κάτω από τους κατά συνθήκη μύθους, όπως της μυστικότητας και της εθνικής ασφάλειας, ανύπαρκτης βέβαια εδώ, προστατεύονται οι κάθε λογής μηχανορράφοι. Η νομιμότητα λήψης ενός αποδεικτικού στοιχείου, άλλωστε, αφορά μόνο τη δυνατότητα χρήσης του σε μια δίκη, δεν ενδιαφέρει τη δημοσιογραφική έρευνα, εφόσον είναι ανιδιοτελής και υπηρετεί σε σοβαρά ζητήματα την αλήθεια.
Έτσι, οκτώ και πλέον χρόνια καρκινοβατεί ακόμη στα γρανάζια της Δικαιοσύνης μια τεραστίων διαστάσεων υπόθεση, που ταυτίζεται με το αληθινό εθνικό συμφέρον, έτσι για να μην ξεχνάμε πως η απονομή της δικαιοσύνης δεν είναι δεδομένη, αλλά παραμένει και σήμερα ηθικό αίτημα».
Σπύρος Ξένος – Κοινωνιολόγος, συγγραφέας-ερευνητής
«Την άνοιξη του 2010 η βασιλική οικογένεια του Κατάρ φαίνεται να χρηματοδότησε και να ανέθεσε σε Λιβανέζο επιχειρηματία την πρωτοβουλία για μια σειρά σημαντικών επενδύσεων στην αγορά ακινήτων στην Ελλάδα. Πράγματι, και σύμφωνα με όλα όσα είναι ήδη γνωστά, ο Λιβανέζος επιχειρηματίας C.C., μαζί με μια ολιγομελή ομάδα συνεργατών του, ίδρυσαν κατά το χρονικό διάστημα 2010-2014 πάνω από 15 ανώνυμες εταιρείες στην Ελλάδα και προχώρησαν σε συμφωνίες για την αγορά σημαντικών ακινήτων. Μία από αυτές τις εταιρείες υπήρξε και η PIMANA S.A., η οποία συστάθηκε με μοναδικό σκοπό την αρπαγή τεράστιας δασικής και παραθαλάσσιας έκτασης στη ΒΔ Ζάκυνθο, έναντι ευτελούς τιμήματος.
Έτσι, στις 7 Μαΐου 2014 και στην έδρα της εταιρείας με την επωνυμία ‘‘PIMΑ (ΠΙΜΑ) ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΑΚΙΝΗΤΩΝ’’, στην Αθήνα και στη διεύθυνση Λεωφόρος Βασιλίσσης Σοφίας 14, ενώπιον και με ευθύνη της συμβολαιογράφου Αθηνών Ν. Γ. Ψ., υπεγράφη το υπ’ αριθμόν 23.943/2014 (7-5-2014) συμβόλαιο, διά του οποίου φέρεται να μεταβιβάζεται, αιτία πωλήσεως, τεράστια δασική παραθαλάσσια έκταση, στη βορειοδυτική πλευρά της νήσου Ζακύνθου, 14.467,49 στρεμμάτων, από έναν ιδιώτη Γ.Χ., προς την εταιρεία real estate αλλοδαπών συμφερόντων με την επωνυμία ‘‘PIMANA (ΠΙΜΑΝΑ) ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΑΚΙΝΗΤΩΝ’’.
Ωστόσο, όπως αποδείχθηκε μετά από μια οκταετή δικαστική διαμάχη και μέσα από:
Την υπ’ αριθ. 97/2015 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ζακύνθου (Ασφαλιστικά Μέτρα).
Το υπ’ αριθ. 11503/2016 (27-10-2016) πόρισμα του αντιεισαγγελέα Εφετών και αναπληρωτή εισαγγελέα Οικονομικού Εγκλήματος, Γαληνού Μπρη.
Και κυρίως μέσα από, αφενός μεν, το υπ’ αριθ. 1679/2020 (11-6-2020) βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών και, αφετέρου δε, την υπ’ αριθ. 1031/22 (10-3-2022) πρόταση του εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αθηνών Γ. Πολυκράτη, ο φερόμενος ως ‘‘πωλητής’’ των 14.467,49 στρεμμάτων δεν είχε ούτε ένα στρέμμα γης στην κατοχή του, γεγονός το οποίο γνώριζαν πολύ καλά οι ‘‘αγοραστές’’ της έκτασης, αλλά και όλοι οι συμπράττοντες στο ανωτέρω συμβόλαιο αγοραπωλησίας.
Με βάση το υπ’ αριθ. 23943/2014 συμβόλαιο αγοραπωλησίας, το συνολικό τίμημα για την αγορά της έκτασης ανήλθε στο ποσό των 9.000.000 ευρώ. Ωστόσο, άγνωστο παραμένει ακόμη και σήμερα αν τα χρήματα αυτά παρέμειναν στη διάθεση του ‘‘πωλητή’’, καθώς και άγνωστο παραμένει επίσης το συνολικό μέχρι σήμερα κόστος της αγοράς της Ζακύνθου για την καταριανή φαμίλια, το οποίο εγώ υπολογίζω σε ένα ποσό άνω των 36.000.000 ευρώ, αποδεικνύοντας ότι οι ‘‘επενδυτές’’ της Ζακύνθου δεν εξαπάτησαν μόνο τους Ζακυνθινούς, αλλά ακόμη και τη βασιλική οικογένεια του Κατάρ.
Λίγες μόνο ημέρες μετά την έκδοση του υπ’ αριθ. 1679/2020 (11-6-2020) βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών, εμφανίζεται αίφνης η από τις 15-10-2020 ανακοίνωση στο Εμπορικό-Βιομηχανικό Επιμελητήριο Αθηνών της εταιρείας Pimana (ΠΙΜΑΝΑ) ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΑΚΙΝΗΤΩΝ (ίδιος αριθμός ΓΕΜΗ: 123445101000 με την PIMANA ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΑΚΙΝΗΤΩΝ), η οποία στο τιμόνι της δεν έχει πλέον Λιβανέζους και Σύρους τεχνοκράτες, όπως ξέραμε μέχρι τότε, αλλά ‘‘ακατηγόρητους’’ Άγγλους νομικούς συμβούλους, μόνιμους συνεργάτες της καταριανής φαμίλιας, με μοναδικό μέτοχο την ανώνυμη εταιρεία με τίτλο PIMANA HOLDINGS LIMITED και έδρα τις Βρετανικές Παρθένες Νήσους, συμπληρώνοντας το νέο Διοικητικό Συμβούλιο με τα ονόματα του Ευθύμιου Μπουλούτα (ΕΛΛΑΚΤΩΡ) και Κώστα Θανάσουλα.
Παρά ταύτα, η φιλοσοφία δεν φαίνεται να αλλάζει. Αντί τα μέλη του νέου ΔΣ της αγοράστριας εταιρείας να βγουν ανοιχτά και να παραδεχτούν ότι υπήρξαν θύματα απατεώνων, να αναγνωρίσουν ότι δεν διαθέτουν περιουσία στη Ζάκυνθο, να προβούν σε ακύρωση των δηλώσεών τους στο Κτηματολόγιο Ζακύνθου, να αποδώσουν την περιουσία στους νόμιμους δικαιούχους και δημόσια να απευθυνθούν στην τοπική κοινωνία παρουσιάζοντας το για χρόνια ανύπαρκτο επενδυτικό σχέδιό τους, αυτοί επέλεξαν την πεπατημένη της εξαγοράς συνειδήσεων, της σαλαμοποίησης του προβλήματος, της ‘‘αγοράς των αγορασμένων’’, παρά την έκδοση της υπ’ αριθ. 97/2015 αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ζακύνθου, η οποία απαγορεύει κάθε φυσική ή νομική μεταβολή της πωληθείσας έκτασης. Ο χρόνος θα δείξει αν έκαναν καλά… ή αν απλά και μόνο προσθέτουν κατηγορούμενους στην ποινική διαδικασία!
Οι εξελίξεις
Η ποινική διαδικασία ολοκληρώνεται με την εντός Σεπτεμβρίου παράδοση του βουλεύματος του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών, μετά την ολοκλήρωση της ανάκρισης από την ανακρίτρια Διαφθοράς και την υπ’ αριθ. 1031/22 εισαγγελική πρόταση. Εκτιμώ ότι οι αποκαλύψεις της εφημερίδας σας θα αποτελέσουν ένα σημαντικό κομμάτι αυτής της διαδικασίας, καθώς αποδεικνύουν ότι τα μέλη του ΔΣ της αγοράστριας εταιρείας, οι νομικοί σύμβουλοι αυτής, οι μεσάζοντες, οι επικοινωνιολόγοι και κάθε παρατρεχάμενος γνώριζαν πολύ καλά ότι η αγοραπωλησία της Ζακύνθου ήταν μια απάτη, και παρ’ όλα αυτά προχώρησαν και στήριξαν με πλαστά και χαλκευμένα έγγραφα αυτή την κακουργηματική πράξη, σύμφωνα πάντα με τα όσα διαβάσαμε στο ρεπορτάζ!
Στο αστικό κομμάτι παραμένει σε εκκρεμοδικία η αγωγή του ΝΠΔΔ Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου των Γκρεμνών και αναμένεται εντός των προσεχών ωρών η κατάθεση αγωγής και από το ΝΠΔΔ Ιερά Μονή Υ.Θ. Αναφωνητρίας, ενώ εκτιμώ ότι από τον Δήμο Ζακύνθου και μερίδα των κατοίκων των ορεινών κοινοτήτων θα υπάρξουν εντός των επόμενων ημερών αντίστοιχες νομικές κινήσεις.
Ωστόσο, το βασικό ερώτημα σε αυτό το σημείο είναι το πώς μια εξόφθαλμη απάτη συνεχίζει οκτώ χρόνια μετά να απασχολεί την ελληνική Δικαιοσύνη.
Η εκτίμηση μου είναι ότι το σκάνδαλο της Ζακύνθου χαίρει ασυλίας και πολιτικής κάλυψης, καθώς συγκεκριμένα στελέχη της παρούσας κυβέρνησης (αλλά και της προηγούμενης) μοιάζουν να λειτουργούν ως συνεργάτες της αγοράστριας ανώνυμης εταιρείας:
Τον Ιανουάριο του 2020 η περιφερειάρχης Ιονίων Νήσων κ. Ρόδη Κράτσα χαρακτήρισε δημόσια ‘‘θεία τύχη’’ για τη Ζάκυνθο αυτούς (PIMANA SA) που κατέκλεψαν την περιουσία των συμπατριωτών της, ενώ λίγο αργότερα εμπνεύσθηκε ένα νέο δρόμο διαφυγής στην περιοχή του Ναυαγίου, ο οποίος περνά από ‘‘δημόσιες εκτάσεις’’, κατά μία άποψη του τοπικού δασάρχη.
Τον Δεκέμβριο του 2020, και μόλις 6 μήνες μετά την έκδοση του υπ’ αριθ. 1679/2020 βουλεύματος, ο τ. υπουργός Τουρισμού Χάρης Θεοχάρης ετοίμασε άρον άρον σχέδιο δημιουργίας ΑΝΩΝΥΜΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ μέσα στα πουλημένα, συνεχίζοντας την προώθηση των καταριανών συμφερόντων στην Ελλάδα, όπως μαρτυρά η από 18/11/2016 επερώτησή του στη Βουλή των Ελλήνων, λέγοντας τότε επί λέξει:
‘‘… Παρά τις δημόσιες δηλώσεις περί δημιουργίας φιλικού κλίματος για την προσέλκυση άμεσων ξένων επενδύσεων, μία ξένη επένδυση στον τομέα του τουρισμού, αυτή της κρατικής επενδυτικής εταιρείας του Κατάρ Al-Rayyan στη Ζάκυνθο μέσω της ελληνικής εταιρείας ΠΙΜΑΝΑ ΑΕ, κινδυνεύει να ματαιωθεί. Η περιοχή Αναφωνήτρια στα βόρεια της Ζακύνθου συνολικής έκτασης 14.387 στρεμμάτων αποκτήθηκε το 2014 έναντι 12.οοο.000 ευρώ αποκλείοντας την παραλία του Ναυαγίου.
Πρόκειται για ένα σοβαρό σχέδιο αξιοποίησης συνολικού προϋπολογισμού 2 δισ. ευρώ, το οποίο περιλαμβάνει υπερπολυτελείς ξενοδοχειακές υποδομές, πολιτιστικά και αθλητικά κέντρα, συγκροτήματα κατοικιών στα πρότυπα του νησιού Pearl στο Κατάρ, θεματικά πάρκα, μαρίνες και εμπορικά κέντρα. Το τουριστικό σχέδιο ανάπτυξης προβλέπει την υλοποίησή του με σεβασμό στο φυσικό τοπίο, την ιστορία και την αρχιτεκτονική του νησιού, καθώς και τη συνεργασία με τις τοπικές Αρχές για την ενίσχυση της οικονομίας μέσω της δημιουργίας άμεσων θέσεων εργασίας, της ανάπτυξης του κατασκευαστικού τομέα, της εισροής ξένου συναλλάγματος καθώς και άμεσων και έμμεσων φορολογικών εσόδων, της αύξησης του αριθμού των τουριστικών αφίξεων καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, αλλά και τη δημιουργία μιας παράλληλης αγοράς αγαθών και υπηρεσιών…».
Τέλος, ιδιαίτερη εντύπωση προκάλεσαν στη Ζάκυνθο οι σκληρές δηλώσεις του υπουργού Ανάπτυξης Αδώνιδος Γεωργιάδη στη Βουλή και η στήριξη στους «επενδυτές» της PIMANA SA, τον Ιανουάριο του 2020, και ενώ ήδη είχε ενημερωθεί μήνες πριν για το σκάνδαλο της Ζακύνθου.
Άποψή μου είναι ότι η αγοραπωλησία και πολυδιαφημιζόμενη επένδυση των Καταριανών στη Ζάκυνθο υπήρξε από την αρχή ένα ΣΚΑΝΔΑΛΟ μεγατόνων και μια εξόφθαλμη απάτη, στην οποία δυστυχώς εμπλέκονται και κρατικοί λειτουργοί. Oι κυβερνήσεις Σαμαρά, Τσίπρα και η σημερινή γνώριζαν και γνωρίζουν πολύ καλά τις βρώμικες πτυχές αυτής της υποθέσεως. Παρά ταύτα εμμένουν στην υλοποίηση των δεσμεύσεων που έχουν αναλάβει έναντι της βασιλικής οικογένειας. Σε αυτήν την ιστορία όμως υπάρχουν και άνθρωποι που δεν θα δεχτούν να τα αρπάξουν και να το βουλώσουν».
