Ζητείται ωριμότητα

Είναι προφανές ότι στις κρίσιμες ώρες που ζούμε, ένεκα υγειονομικής και οικονομικής
πανδημίας, σύσσωμο το πολιτικό προσωπικό της χώρας οφείλει να συστρατευτεί και να
σοβαρευτεί. Οι καιροί είναι δύσκολοι και δεν ενδείκνυται για κομματικές αντιπαραθέσεις
και ανούσιες κοκορομαχίες. Με ζητήματα ζωής και θανάτου, κυριολεκτικά και μεταφορικά,
αλλά και θέματα δημόσιας ασφάλειας δεν δικαιούται να παίζει κανείς.

Είναι οφθαλμοφανές ότι οι κυβερνητικές επιλογές είναι αποτυχημένες στη διαχείριση της
πανδημίας. Πολίτες και οικονομία βρίσκονται σε ένα παρατεταμένο lockdown, χωρίς
ουδείς να μπορεί να πει με ασφάλεια εάν τον Απρίλη θα βγούμε, έστω και σταδιακά, στο
ξέφωτο. Την ίδια στιγμή, όμως, η στάση της αξιωματικής, κυρίως, αντιπολίτευσης είναι
κατώτερη των περιστάσεων. Το να παροτρύνεις άμεσα ή έμμεσα τον κόσμο να βγει στον
δρόμο για να διαδηλώσει, να εξασκήσει το αναφαίρετο δημοκρατικό του δικαίωμα, όταν
καθημερινά έχεις χιλιάδες κρούσματα και με τις ΜΕΘ ασφυκτικά γεμάτες, δεν είναι απλά
αφελής πολιτική επιλογή, αλλά μια εγκληματική πράξη. Ιδίως όταν ορθά καταγγέλλεις την
έλλειψη σοβαρών μέτρων για την αποφυγή του συνωστισμού στα Μέσα Μαζικής
Μεταφοράς ή σε εργασιακούς χώρους.

Ο ιός, ιδιαίτερα ο μεταλλαγμένος,  δεν αστειεύεται, με αποτέλεσμα άπαντες να γνωρίζουν ότι ένας μεγάλος αριθμός των νοσούντων θα καταλήξει εμπύρετος σε νοσοκομεία, κάποιοι από αυτούς σε ΜΕΘ και κάποιοι από αυτούς θα πεθάνουν. Υγιής αντιπολιτευτική στάση είναι να παροτρύνεις τους πολίτες να μην κάνουν κάτι που ενδεχομένως θα τους εκθέσει σε κίνδυνο. Είναι ζήτημα ζωής και προφανώς ένδειξη ωριμότητας.

Όπως δημοσιεύτηκε στη «ΜΠΑΜ» που κυκλοφορεί